Terwijl de parlementaire democratie onder druk staat door toenemend onbegrip tussen burgers en overheid, ontstaan van onderaf nieuwe vormen van samenwerking en betrokkenheid. Burgers nemen zelf het initiatief en vragen de overheid om te faciliteren.
De doe-democratie is in opkomst. Droomstraten zijn hiervan een mooi voorbeeld.
RUIMTE VOOR BEWONERSINITIATIEF
Vorige week ontmoetten vertegenwoordigers van zeven Europese steden elkaar in Rotterdam om ervaringen uit te wisselen rond “Living Streets”. In Rotterdam vertaald met “Droomstraten”. Het concept past binnen het programma Kansrijke Wijken, waarbij niet de gemeente zelf aan het roer staat, maar bewoners, corporaties en andere wijkpartners. Dit vraagt van de gemeente een andere rol. Faciliteren in plaats van regisseren.
WAAROM DROOMSTRATEN
Rotterdam wil meer draagkrachtige gezinnen in de stad. Dat stelt eisen aan woningaanbod, kwaliteit van scholen en de aanwezigheid van groen en speelruimte. Om de wijken rond het centrum om te vormen tot kindvriendelijke “bakfietswijken”, nodigt de gemeente bewoners uit om te experimenteren met de buitenruimte en stelt stimuleringsbudget beschikbaar. De buitenruimte in deze wijken is beperkt en nu krijgen bewoners de mogelijkheid hun straat tijdelijk anders in te richten. Zo kunnen ze letterlijk ruimte creëren voor spelen en ontmoeten. Dat vereist onderlinge samenwerking die goed is voor de sociale cohesie in de straat en de betrokkenheid van de bewoners.
DROOMSTRAAT IN DE PRAKTIJK
In 2015 zijn zes droomstraten gefinancierd en in 2016 verwacht men een zelfde aantal te realiseren. Een van die droomstraten is de Kettingstraat in Kralingen. De bewoners ontvingen hiervoor € 18.000 subsidie. Op de site van de gemeente hebben de bewoners mooi verwoord hoe zij hun droomstraat zien:
“We willen als straat heel graag mee doen aan het project Droomstraten van de gemeente Rotterdam. We zien dit als een uitgelezen kans om onze straat nog mooier, groener en gezelliger te maken. We zien de deelname aan het project ook als een experiment. We kiezen ervoor om de straat een maand lang autoloos te maken, met een afzetting van mobiele tuintjes / plantenbakken. Op de parkeervakken willen we verrijdbare bloembakken / moestuintjes en bankjes plaatsen. We willen de straat zichtbaar vergroenen, maar ook versieren, met bijvoorbeeld levensgrote lampenkappen over de (erg felle) lantaarnpalen. Sommige plannen voor de straat zijn van tijdelijke aard, andere hebben een blijvend karakter en zijn ook na het project in de straat te zien. We willen als droomstraat ook andere straten inspireren en willen daarom een diner geven (een grote, lange tafel die de hele straat vult) voor buurtbewoners, waarbij wij voor hen koken. We hopen de sociale cohesie in de wijk te versterken.
Waarom goed voor Rotterdam? We willen in de eerste plaats een nog mooiere ruimte creëren om in de stad te wonen. Daarnaast hopen we ook andere straten in de buurt te inspireren, zodat zij in de toekomst ook een droomstraat willen worden en zullen vergroenen. Van droomstraat naar droomwijk!
Waarom vernieuwend? We bundelen de kracht van alle buren en zijn samen tot een plan gekomen. We ervaren veel synergie en daardoor ook lust om de handen uit de mouwen te steken. Met het project Droomstraten willen we verkennen wat de mogelijkheden zijn van een straat. Een maand lang heffen we de grens op tussen stoep en straat. Tegelijkertijd kijken we ook vooruit, naar de toekomst. Kan een straat(vak) anders worden ingedeeld? Hoe ziet de straat eruit met andere lantarenpalen? Met minder parkeerplaatsen? Met onze ervaringen en bevindingen willen we de gemeente inspireren.”
Zie ook: https://www.citylab010.nl/plannen/droomstraatkettingstraat
De plannen in de Kettingstraat zijn inmiddels gerealiseerd en de maaltijd heeft plaatsgevonden. Blijvende resultaten: een groot enthousiasme, een hechte band tussen de bewoners en een pleintje in zelfbeheer met groen, picknicktafels, speeltoestellen en rondscharrelende kippen.
WONINGCORPORATIES EN DE DOE-DEMOCRATIE
En…?
Hoe zit het in de corporatiewereld?
Staan wij open voor initiatieven van onderaf?
Zijn wij bereid en in staat de regie uit handen te geven?
Zijn wij klaar voor de doe-democratie?